Inmiddels is het één jaar geleden dat de Vlaamse en de Nederlandse kapucijnen samen gingen in de nieuwe Delegatie van de Lage Landen. In het afgelopen jaar is er hard gewerkt om allerlei praktische zaken op elkaar af te stemmen, te combineren en soms ook helemaal opnieuw vorm te geven. Daarnaast hebben de kapucijnen uit beide delen van de delegatie elkaar regelmatig ontmoet en is het gevoel gegroeid dat wij één delegatie zijn. In dat kader zijn we ook blij dat we nu een geheel nieuwe website kunnen presenteren voor de gehele delegatie. Kortom, er was heel veel te doen en te organiseren en de broeders en de medewerkers hadden het er allemaal maar wat druk mee.
Op paasochtend was het ook rondom het graf van Jezus druk. Als eerste komt Maria Magdalena naar het graf. Ze ziet wel: de steen voor het graf is weggehaald maar ze gaat het graf niet binnen. Ze rent weer weg, om de anderen te roepen. Daarna komt ook Petrus aan maar die loopt ook weer weg en rent naar Johannes toe. Dan rennen die twee samen naar het graf, maar Johannes rent sneller dan Petrus en bereikt als eerste het graf maar ook hij gaat niet naar binnen. Ten slotte komt ook Petrus ook aan en hij is dan de eerste die het graf daadwerkelijk binnen gaat maar er ligt niemand meer. Pas daarna gaat ook de tweede leerling het graf binnen en ziet: Jezus is er niet meer. Dan rennen die twee weer terug de stad in. Maria Magdalena blijft echter bij het graf staan maar ze gaat nog steeds niet naar binnen. Dan komt er iemand naar haar toe, een vreemdeling en ze denkt dat het de tuinman is maar dan beseft ze: het is de Heer! Ze wil hem aanraken, maar hij zegt tegen haar: “Hou me niet vast!” Dan begint ook Maria Magdalena weer te rennen, terug de stad in, naar de andere leerlingen, om hen te vertellen wat ze gezien heeft.
Wat een drukte in het Evangelie van Pasen. Iedereen rent rond, iedereen is bezig, iedereen is onrustig en het is moeilijk om het overzicht te behouden.
Misschien zien wij onszelf terug in deze personen uit het Evangelie. Wat een drukte is er ook in onze wereld! Ook wij moderne mensen lopen voortdurend ergens rond, zijn voortdurend in beweging, bezig met wat dan ook, voortdurend bezorgd. Ook wij moderne mensen zitten op het Paasfeest van het jaar 2024 met de vraag: Wat gebeurt er eigenlijk allemaal? Wat gebeurt er momenteel in onze wereld? Er is nog steeds oorlog in Ukraine, nog steeds oorlog in Jemen, in de Gazastrook. Nog steeds beleven wij de grootste vluchtelingenbeweging aller tijden. Is er nog zoiets als een diepere betekenis in alles wat wij meemaken?
Ik woon nu twee jaar in Nederland en vorig jaar zag ik voor het eerst in mijn leven: The Passion en ik moet zeggen: ik was meer dan verbaasd. Ik was onder de indruk. Niet zozeer van het spektakel zelf maar onder de indruk van de gedachte dat we hier in één van de meest geseculariseerde landen ter wereld leven; in één van de landen waar geloof en kerk nauwelijks nog een rol spelen; waar minder dan 1% van de katholieken nog op zondag naar de kerk gaat – en wat gebeurt er in dit land vlak voor Pasen? The Passion! Duizenden mensen willen het verhaal toch horen, ze willen het toch zien, dat verhaal van Jezus. Het verhaal van zijn leven, van zijn dood, het verhaal van zijn verrijzenis. En: wat een drukte! Net zoals op de eerste Paasochtend.
We leven in merkwaardige tijden. We kunnen alles in deze wereld bestellen, vaak via een 24-uurs dienst maar een visie die draagt voor de toekomst, die kunnen we niet zomaar bestellen. We racen door tijd en ruimte maar wij komen niet tot rust. We zijn verbonden met de hele wereld maar de verbinding met onze eigen levensdiepte zijn we vaak kwijtgeraakt en dan rijst vaak de vraag: wat draagt ons nog? Welke beelden dragen ons, welk perspectief wijst ons de juiste richting?
Met Pasen vieren we de Plechtigheid van de Verrijzenis van de Heer. Pasen betekent: het leven is meer dan het leven hier op aarde! De mens is meer dan werken, eten en drinken. Het leven is meer dan de korte spanne tussen geboorte en dood. Pasen betekent: jij en ik, wij zijn nieuwe mensen, wij zijn een goddelijke schepping. Wij dragen de goddelijke vonk diep in ons en daarom is het ook geen wonder dat we op zoek zijn, misschien zonder te weten waarnaar…
Mijn wens met Pasen voor U en mij is: laten we op zoek blijven samen met alle mensen die ook in deze tijd iets zoeken – bij The Passion of op de Walk of Wisdom of op het Brabants Kloosterpad of bij ons in het Emmausklooster in Velp of waar dan ook. Laten we mensen zijn, die open blijven staan voor de aanwezigheid en de roep van God, ook in onze tijd.
En dan geldt misschien wat Joseph Ratzinger, alias paus Benedictus XVI, ooit schreef in een van zijn boeken:
“We kunnen het draaien en keren hoe we willen: Die “toestand van de mens” werkt niet zonder God. En die “toestand van de wereld” werkt ook niet zonder God. Met dit geloof hoeven we ons niet te verschuilen want willen we niet allemaal dat onrecht en lijden uiteindelijk worden opgelost; willen we niet allemaal dat alle mensen uiteindelijk gelukkig zijn; willen we niet allemaal dat het groter geheel uiteindelijk toch een zin heeft en willen we niet allemaal dat de fragmenten van mijn kleine leven uiteindelijk toch een diepere betekenis vinden binnen een groter geheel? – De Liefde heeft een gezicht. Het is het gezicht van de Verrezene, het is het gezicht van Jezus op Paasmorgen. Het is het gezicht van de liefde dat op deze morgen in de ogen van Maria Magdelena kijkt.”
In deze geest wens ik ons allen een gelukkig en Zalig Pasen.
