Gerard Remmers OFMCap

Gerard Remmers werd geboren op 22 november 1949 in Velzen. Hij studeerde sociale geografie in Amsterdam, maar trad in 1976 in bij de kapucijnen. In 1983 werd hij priester gewijd in Breda. In 1987 behaalde hij zijn doctoraalexamen theologie.
Hij is pastor geweest in Breda, in de O.L. Vrouw Rozenkranskerk, samen met andere kapucijnen. Zijn laatste rol als overste in Breda was niet helemaal het succes dat hij ervan verwachtte en hij trok in1990 na een periode van ziekteverlof naar de Emmausparochie in Nijmegen, ook hier in een kleine kapucijnengroep. In 2003 trok hij naar Babberich, en was werkzaam in het werkverband Zevenaar- Gelders eiland. De pastorie van Babberich lag naast het clarissenklooster waardoor er sterke banden bestonden tussen de clarissen en de kapucijnen. Intussen liep hij in 2002 samen met vrienden voor de vierde keer de Vierdaagse. Hij had een enorme collectie kerken en kapellen in Nederland en een verzameling straatnaambordjes.
Ofschoon Gerard het naar zijn zin had in Zevenaar en als pastor geliefd was, en zijn vrienden smeekten om te blijven, verhuisde hij in 2020 naar Heerhugowaard, naar het landschap en de mensen van zijn jeugd. 
Gerard Remmers was een man met een sterk positieve levensvisie, maar ook van impulsieve beslissingen. Met dat karakter heeft hij het wel eens moeilijk gehad. Zo had hij in de jaren 2012- 2014 veel last van hernia, kwam in een rolstoel terecht, maar werkte zich daar weer uit. Toen hij daarvan hersteld was, ging hij naar het kapittel in plaats van de zieke Jo Veldkamp. Toen nam hij vol enthousiasme de taak van provinciale overste op zich, impulsief. Hij meldde zich af voor de cursus voor nieuwe kapucijnenoversten in Frascati (bij Rome). Maar na korte tijd bleek, dat hij toch te impulsief ja had gezegd en moest hij afhaken. Dat was voor hemzelf en voor de staf een verwarrende tijd. Hij trad officieel terug als provinciaal. 
Vanaf 2020 werd hij pastor in de samenwerkende parochies in de Vijfhoek, ten noorden van Heerhugowaard. Hij werd door bisschop Hendriks benoemd tot administrator in 2022. Gerard voelde zich daar thuis en hij ondervond veel waardering van de parochianen, vooral door zijn positieve levenshouding. 
Toen kwam er die dag in februari 2023 dat hij naar de dokter ging omdat hij wankelde bij het lopen. Hij bleek longkanker te hebben met uitzaaiingen in de hersenen. Ongeneeslijk, was meteen de diagnose. Dat het minder dan twee weken zou duren, wist Gerard zelf wel, maar wij konden het moeilijk geloven – totdat het werkelijkheid werd. 
Wij hebben hem uitgeleide gedaan in een drukbezochte kerkdienst vanuit de parochiekerk in Nieuwe Niedorp, waarbij ook veel vrienden uit zijn vorige standplaatsen aanwezig waren. 
Moge hij rusten in vrede.