Herken je jezelf in deze uitspraken?
“Ik vind rust en sterkte in het gebed”
“Ik wil me graag inzetten voor kwetsbare en gekwetste mensen”
“Ik word geraakt door Jezus en Zijn Woorden in het Evangelie en ik wil Hem navolgen”
“Ik heb een diep verlangen naar een gelovig levensengagement en wil aan God toebehoren”
Als het antwoord ‘ja’ is, dan is een religieus leven wellicht voor jou.
Als je je bovendien aangesproken voelt door het leven in een broederschap – misschien doordat je kennis hebt gemaakt met broeders -, dan is kapucijn worden misschien wel iets voor jou.
Maar het is ook goed mogelijk dat je nog twijfelt.
Dan is het goed dat je dit leest.
Je bent niet de enige die geroepen is maar met twijfels kampt.
Zolang er christenen bestaan, zijn er mensen geweest die zochten naar écht leven en voelden dat God aan hun mouw trok. Tot vervelens toe soms. Het liet hen niet los. Ze vroegen Hem: “Jij, die mij kent en doorziet, wat wil Jij van mij?”
Dat was ook zo voor Franciscus van Assisi
Heel aarzelend stelde hij vele vragen en zette door, stap voor stap. Meer zelfs: hij stak anderen aan. Zo ontstond de beweging van de minderbroeders-kapucijnen, die later een religieuze orde werd.
Een kapucijnse broederschap is een gemeenschap van gelijke mensen. Dat is dus heel anders dan de concurrentie in onze maatschappij. Een broeder zet zichzelf niet boven een ander. Hij wil gewoon de ander dienen. De dienende broeder ontmoet anderen in alle vrijheid en laat zich ontmoeten.
Dat is een weg die vrede brengt. Franciscus noemt dit het ‘minderbroeder-zijn’. Een kapucijn heeft ‘niets van zichzelf’, niets te verdedigen of te beschermen.
De eenvoud van Franciscus spreekt ook vandaag mensen aan
Misschien heb je al kennisgemaakt met de eenvoud van Franciscus. Als dat zo is, dan zijn je relaties er anders door geworden. Je hebt iets wat je ‘vrij maakt’. Wie zo leeft valt op want dit zijn we niet gewend.
Franciscus noemt dit: minderbroeder zijn in het leven van elke dag, met vele kansen tot ontmoeting.
Iedereen kan de spiritualiteit van Franciscus beleven in het dagelijks leven – gehuwd of niet gehuwd. Daarom hebben er ook altijd groeperingen bestaan die wilden leven naar de levenswijze van Franciscus, de ‘derde orde’. Je bent een franciscaans mens als je vanuit je eenvoud de handen uit de mouwen steekt en aan de kant staat van de ‘gedwongen kleinen’ van onze tijd.
Misschien probeer je, net zoals Franciscus, echt naar God te luisteren.
Franciscus’ spiritualiteit eigen maken kan best in gemeenschap van religieuzen die zich ook ‘vrijmaakten’ voor die gever van alle leven.
Als kapucijnen vormen we een broederschap en werken we aan vrede door aandacht te hebben voor ongelijkheid door armoede, ziekte en marginalisatie. Franciscus ontdekte dat dit een bron van jaloersheid en strijd onder mensen is.
Franciscus zag God als een gever en bewerker van alle goed. Een franciscaan stapt gewoon naar de anderen toe met de boodschap: “God ziet mij graag en geeft om mij”.
Als je echt naar God luistert, dan ervaar je dat je een blij en dankbaar iemand bent. Al het goede dat je krijgt van anderen en het goede dat jij voor anderen kan doen, mag je teruggeven aan de bron: God zelf. Dat maakt blij en dankbaar. In het gemeenschapsgebed mogen we bidden met andere broeders die dit ook beleven.
Als kapucijnen vormen we een biddende broedergemeenschap.
Dat we een biddende gemeenschap zijn wil niet zeggen dat we ons opsluiten tussen vier muren. Integendeel.
We hebben vijf pijlers als kapucijnen:
samen bidden en vieren – contemplatie
dienstbaar leven – diaconie
gemeenschap vormen – broederschap
verkondigen – missie
gerechtigheid en vrede voor heel de schepping – JPIC