Meditatie

Franciscus, speelman

Bij feesten zijn er ontelbare teksten geschreven op oude melodieën. Ze vertelden op speelde wijze iets van de spiritualiteit.

Hier volgt een voorbeeld daarvan. Het is op de melodie van Vier Weverkens, een lied dat door de vorige generatie graag werd gezongen.

Franciscus die heeft er geen rooie cent
en geen stuiver om van te leven.
En toch is Franciscus geen arme vent
want hij heeft alles weggegeven.

Refrein:
Dag vogels, dag bloemen, dag zon!
Lieve dieren, lieve mensen, lieve God.
Wat een wereld om in te leven!

Franciscus die zag eens een duivenschaar
door een kloopman bijeen gedreven.
Franciscus zei tegen de vogelaar:
God heeft ze toch vleugels gegeven!

Refrein:
Laat vliegen, mooie duiven, vlieg rond.
Lieve dieren, lieve mensen, lieve God.
Wat een wereld om in te leven!

Franciscus is eens naar de wolf gegaan
die de schrik was van alle steden.
De mensen die gaven hem eten voortaan
en zo leefden ze samen in vrede.

Refrein:
Ga zitten, geef een pootje, broeder wolf.
Lieve dieren, lieve mensen, lieve God.
Wat een wereld om in te leven!

=== Bron onbekend, weet iemand het? ===

franciscaans